คนที่เอาใจยากที่สุดคือ "คนจน"
ถ้าจะให้อะไรเขาฟรีๆ เขาจะรับแต่เขาจะไม่ทำอะไรต่อเพื่อตัวเขา
ถ้าเราบอกให้พวกเขาลงทุนน้อย(แค่พอตัว) เขาจะบอกว่าก็ได้กำไรน้อยสิ
ถ้าเราบอกพวกให้ลงทุนเยอะๆ พวกเขาจะตอบกลับมาว่า "ไม่มีทุนเพียงพอ"
ถ้าบอกให้พวกเขาได้ลองทำสิ่งใหม่ๆ พวกเขาจะตอบกลับมาว่า "ไม่มีประสบการณ์"
ถ้าบอกให้พวกเขาทำธุรกิจเอง แทนสมัครงาน พวกเขาจะตอบกลับมาว่า "มันยากที่จะทำได้"
ถ้าบอกให้พวกเขาทำธุรกิจสมัยใหม่ พวกเขาจะตอบกลับมาว่า "มันเป็นธุรกิจขายตรง"
ถ้าบอกให้พวกเขาเปิดร้านขายของ แต่พวกเขาจะตอบกลับมาว่า "มันไม่มีอิสระ"
บอกให้พวกเขาเริ่มธุรกิจใหม่ๆ แต่พวกเขาตอบกลับมาว่า "ไม่มีความชำนาญ"
คนพวกนี้มีอะไรที่เหมือนกันคือ พวกเขาชอบถาม Google และชอบคุยกับเพื่อนและคนที่ล้มเหลวเหมือนตัวพวกเขาเอง
พวกเขาคิดมากเหมือนอาจารย์ในมหาวิทยาลัย แต่ลงมือน้อยกว่าคนพิการอีก
ถ้าลองถามว่า พวกเขาทำอะไรได้บ้าง "พวกเขาจะตอบว่าไม่รู้ และตอบมาแบบไม่มั่นใจ"
บทสรุปคือ
แทนที่หัวใจจะเต้นเร็วๆ หัดทำอะไรที่มันเร็วกว่า แทนที่จะมานั่งตั้งคำถาม...ทำมันเลยดีกว่าไหม
คนที่ล้มเหลวมีพฤติกรรมคล้ายกันอย่างหนึ่งคือ ทั้งชีวิต มีแต่คำว่า "ดูก่อน"
Jack Ma
Cr. คลิปจาก Topica Native